Берлінскі філарманічны аркестр (Berliner Philharmoniker) |

Берлінская філармонія

Найбуйнейшы сімфанічны аркестр Германіі, які базуецца ў Берліне. Папярэднікам Берлінскага філарманічнага аркестра быў прафесійны аркестр, арганізаваны Б. Білзэ (1867, Капэла Білзена). З 1882 г. па ініцыятыве канцэртнага агенцтва «Вольф» праводзяцца канцэрты т. зв. Буйныя філарманічныя канцэрты, якія атрымалі прызнанне і папулярнасць. З гэтага ж года аркестр стаў называцца філарманічным. У 1882—85 канцэртамі Берлінскага філарманічнага аркестра дырыжыравалі Ф.Вульнер, Я.Іахім, К.Кліндварт. У 1887—93 аркестр выступаў пад кіраўніцтвам X.Бюлава, які значна пашырыў рэпертуар. Яго пераемнікамі былі А. Нікіш (1895—1922), потым В. Фуртвенглер (да 1945 і ў 1947—54). Пад кіраўніцтвам гэтых дырыжораў Берлінская філармонія набыла сусветную вядомасць.

Па ініцыятыве Фуртванглера аркестр штогод даваў 20 народных канцэртаў, праводзіў папулярныя канцэрты, якія мелі вялікае значэнне ў музычным жыцці Берліна. У 1924—33 аркестр пад кіраўніцтвам Я. Прювера штогод даваў 70 папулярных канцэртаў. У 1925—32 пад кіраўніцтвам Б.Вальтэра адбываліся абанементныя канцэрты, у якіх выконваліся творы тагачасных кампазітараў. У 1945—47 аркестрам кіраваў дырыжор С. Чэлібідаке, з 1954 — Г. Караян. З Берлінскім філарманічным аркестрам выступаюць выдатныя дырыжоры, салісты і харавыя калектывы. У 1969 г. гастраляваў па СССР. Пасля 2-й сусветнай вайны 1939-45 Берлінская філармонія размяшчалася ў Заходнім Берліне.

Дзейнасць аркестра фінансуецца горадам Берлінам сумесна з Deutsche Bank. Шматразовы лаўрэат музычных прэмій «Грэмі», «Грамафон», «ЭХА» і іншых.

Будынак, у якім першапачаткова размяшчаўся аркестр, быў разбураны ў выніку бамбёжкі ў 1944 годзе. Сучасны будынак Берлінскай філармоніі быў пабудаваны ў 1963 годзе на тэрыторыі Berlin Kulturforum (Патсдамская плошча) па праекце нямецкага архітэктара Ганса Шаруна.

Музычныя кіраўнікі:

• Людвіг фон Брэнер (1882-1887)
• Ганс фон Бюлаў (1887-1893)
• Артур Нікіш (1895-1922)
• Вільгельм Фуртвенглер (1922-1945)
• Леа Борчард (1945)
• Серхіа Чэлібідаке (1945—1952)
• Вільгельм Фуртвенглер (1952-1954)
• Герберт фон Караян (1954—1989)
• Клаўдыё Абада (1989—2002)
• Сэр Сайман Рэтл (з 2002)