Марцэла Сембрых |

Марцэла Сембрых

Дачка скрыпача К.Качанскага. Музычны талент Сембрых праявіўся ў раннім узросце (4 гады вучылася ігры на фартэпіяна, 6 гадоў — на скрыпцы). У 1869—1873 вучылася класу фартэпіяна ў Львоўскай кансерваторыі ў В. Штэнгеля, свайго будучага мужа. У 1875—77 удасканальвалася ў кансерваторыі ў Вене па класе фартэпіяна Ю.Эпштэйна. У 1874 г. па парадзе Ф. Ліста пачала вучыцца спевам спачатку ў В. Ракітанскага, потым у Дж.Б.Ламперці ў Мілане. У 1877 г. дэбютавала ў Афінах у ролі Эльвіры («Пурытані» Беліні), затым вывучала нямецкі рэпертуар у Вене ў Р. Леві. У 1878 выступала ў Дрэздэне, у 1880—85 — у Лондане. У 1884 брала ўрокі ў Ф. Ламперці (ст.). У 1898—1909 гадах спявала ў «Метраполітэн-опера», гастралявала ў Германіі, Іспаніі, Расіі (упершыню ў 1880), Швецыі, ЗША, Францыі і інш.Пакінуўшы сцэну, з 1924 года выкладала ў Музычным інстытуце імя Кёрціса ў в. у Філадэльфіі і ў Джульярдскай школе ў Нью-Ёрку. Сембрых карысталася сусветнай вядомасцю, яе голас адрозніваўся вялікім дыяпазонам (да 1-й - фа 3-й актавы), рэдкай выразнасцю, выканальніцкае - тонкім пачуццём стылю.