Рыкарда Зандонай |

Рыкарда Зандонай

Італьянскі кампазітар і дырыжор. Вучыўся ў Раверэта ў В. Джанферары, у 1898-1902 гадах – у Музычным ліцэі Дж. Расіні ў Пезара ў П. Масканьі. З 1939 г. дырэктар кансерваторыі (былога ліцэя) у Пезара. Кампазітар працаваў пераважна ў оперным жанры. У сваёй творчасці рэалізаваў традыцыі італьянскай класічнай оперы ХІХ ст., адчуў уплыў музычнай драматургіі Р. Вагнера і верасма. Лепшыя творы Зандонаі вылучаюцца меладычнай выразнасцю, тонкім лірызмам, тэатральнасцю. Выступаў і як дырыжор (у сімфанічных канцэртах і ў оперы).

Кампазіцыі: оперы – Цвыркун на печы (Il Grillo del focolare, паводле Ч. Дыкенса, 1908, тэатр Палітэама К'ярэла, Турын), Канчыта (1911, тэатр Даль Верме, Мілан), Меленіс (1912, там жа), Франчэска да Рыміні ( паводле аднайменнай трагедыі Дж. Д'Анунцыа, 1914, тэатр Рэджа, Турын), Джульета і Рамэа (паводле трагедыі У. Шэкспіра, 1922, тэатр Кастанцы, Рым), Джуліяна (паводле аповесць «Легенда пра святога Юльяна-незнаёмца» Флабера, 1928, тэатр «Сан-Карла», Неапаль), «Любоўны фарс» («La farsa amorosa», 1933, тэатр «Reale del Opera», Рым) і інш.; для аркестра – сімф. паэм «Вясна ў Валь-дзі-Соле» («Primavera in Vale di Sole», 1908) і «Далёкая радзіма» («Patria lontana», 1918), сімф. сюіта «Карціны Сеганціні» («Quadri de Segantini», 1911), «Беласнежка» («Biancaneve», 1939) і інш.; для інструмента з орк. – Рамантычны канцэрт (Concerto romantico, для скр., 1921), Сярэднявечная серэнада (Serenade medioevale, для VLC., 1912), Андалузскі канцэрт (Concerto andaluso, для VLC. і малога аркестра, 1937); для хору (ці голасу) з орк. – Гімн Радзіме (Inno alla Patria, 1915), Рэквіем (1916), Te Deum; рамансы; песні; музыка да фільмаў; орк. транскрыпцыі іншых кампазітараў, у тым ліку І. С. Баха, Р. Шумана, Ф. Шуберта і інш.